Τι είναι αυτό που κάνει τα Χριστούγεννα λαμπερά; Πάντως, όχι, τα λαμπιόνια…
Σίγουρα, ο στολισμός του σπιτιού δίνει μια έντονη γιορτινή ατμόσφαιρα στο σπίτι. Το χριστουγεννιάτικο δέντρο με τα πλουμιστά στολίδια, ο Αι Βασίλης που είτε ακροβατώντας στα μπαλκόνια, είτε έχοντας μια θέση μπροστά στο αναμμένο τζάκι -ένδειξη ότι ετοιμάζεται να φέρει τα δώρα του για τη χρονιά που τελειώνει- δίνουν μια ιδιαίτερη εικόνα που φυσικά, έρχονται να συμπληρώσουν τα γλυκά!
Η μυρωδιά της κανέλας και το ξύσμα πορτοκάλι από τα μελομακάρονα, το άρωμα από το φρέσκο βούτυρο των κουραμπιέδων και οπωσδήποτε οι βόλτες στα μαγαζιά για δώρα ακριβά, οικονομικά, της τελευταίας στιγμής που μας κάνουν να κατηγορούμε τον εαυτό μας για την καθυστέρηση της λίστας τους ή την λανθασμένη επιλογή μας να πορευτούμε χωρίς αυτή…
Όπως και να’ χει, όλα προετοιμάζουν με κέφι το εορταστικό δεκαπενθήμερο και βάζουν νότες χαράς σε ό, τι κάνουμε.
Μήπως, όμως, υπάρχει και κάτι που δεν κάνουμε; Μήπως κάτι αμελούμε και όχι λόγω έλλειψης χρόνου ή «άγνοια της συνταγής» ή ακόμα και λόγω ότι το βαλάντιό μας το απαγορεύει;
Δικαιολογίες… Φυσικά, αναφέρομαι σε εκείνες τις συγνώμες που σαν παλιά αντικείμενα φυλάμε στο υπόγειο της ψυχής και για εκείνα τα σ’ αγαπώ που τα κρατάμε διπλωμένα στο πατάρι σαν ρούχα που πια δεν είναι στο νούμερό μας…
Αν πιστεύαμε ακόμα στον Αι Βασίλη, αν ακόμα χρησιμοποιούσαμε στο γράμμα που θα του στέλναμε, όσο ακόμα ήμασταν παιδιά και ξεκινούσαμε με την φράση: «Φέτος ήμουν πολύ καλό παιδί» και εξαγοράζαμε το πακέτο με το δώρο μας που θα φόρτωνε στο έλκηθρο του, είμαι βέβαιη ότι θα του λέγαμε ψέματα…
Η συγνώμη και η αγάπη είναι δώρα που έχουμε μέσα μας, αρκεί να είμαστε έτοιμοι να τα αμπαλάρουμε και απλόχερα να τα προσφέρουμε στους… παραλήπτες.
Το βασικό είναι να είμαστε εκείνοι που κάνουν την αποστολή και την παράδοση. Αν δεν γίνουν δεκτά, αυτό δεν είναι δικό μας θέμα. Φτάνει που έχουμε ελευθερώσει την ψυχή μας και αφήσαμε το συναίσθημα να ταξιδέψει. Αρκεί που πια δεν θα πιάνουν χώρο στη σκέψη μας και στην συνείδησή μας, αυτό από μόνο του κάνει την απόφαση και την πράξη μας σημαντική, έτσι δεν είναι;
Υπάρχει, όμως και μια άλλη αγάπη που οφείλουμε να προσφέρουμε και αυτή είναι εκείνη που πάντα έχει παραλήπτη και αφήνει την πιο γλυκιά ανακούφιση στην ψυχή μας. Ας πούμε ότι είναι ένα στολίδι για να ντύσουμε γιορτινά την ανθρωπιά μας να φορέσει τα καλά της και να δικαιολογήσει την έγνοια μας για τον συνάνθρωπο.
Η δική μου πρόταση είναι λοιπόν να «κάνετε ταμείο» στις συγγνώμες που οφείλετε και να ξεχρεώσετε!
Να μοιράσετε την αγάπη και το χαμόγελό σας κρατώντας σφουγγάρι στο αριστερό για να σβήσετε λάθη και καινούρια κιμωλία για να χαράξετε αυτό που λέμε: «Νέα αρχή».
Μην ντρέπεστε να κάνετε τα συναισθήματά σας λέξεις και αγκαλιές, αυτά από μόνα τους μόνο στην καρδιά υπάρχουν. Χρειάζονται το δικό σας στόμα για να μιλήσουν, τα δικά σας χέρια για να γίνουν αγκαλιά, τα δικά σας μάτια για να πάρουν λάμψη και μπόλικη χρυσόσκονη.
Σε καμιά περίπτωση, όμως, μην ξεχάσετε να δείξετε την έγνοια σας, τη φροντίδα σας, αλλά ποτέ μα ποτέ τον οίκτο σας, σε εκείνους που τα Χριστούγεννα τους θα είναι μοναχικά, δεν θα είναι τόσο ζεστά, δεν θα έχουν γεμάτο τραπέζι και ο Άι Βασίλης δεν ξέρει τη διεύθυνσή τους. Την ξέρετε, όμως, εσείς!
Τα τρόφιμα, μερικά φτηνά στολίδια, τα «βασικά» που θα τα βαφτίσετε «δώρα», λίγα ξύλα για το σβηστό τζάκι τους και κάποια γλυκά από τις φορτωμένες πιατέλες, δεν θα μας κάνουν φτωχούς, δεν θα μας στερήσουν κάτι από το γιορτινό τραπέζι, μα ούτε πρόκειται να μείνουμε στο κρύο, γιατί βάλαμε λίγα κούτσουρα λιγότερα στο τζάκι…
Αυτούς τους ανθρώπους μην τους ξεχνάμε, μόνο που θέλει τρόπο. Αυτόν να βρείτε και φροντίστε να είναι ο πιο απλός, ο πιο ζεστός, ένας λάθος χειρισμός θα ανοίξει πληγή στην αξιοπρέπειά τους και αυτό είναι κάτι που δεν το θέλουμε!
Τέλος, μιας και η ώρα είναι… αγάπη ακριβώς! Αυτό που θα ήθελα να σας τονίσω και την προσοχή σας να επιστήσω, είναι απλά να κουρδίσετε καλά το ρολόι της καρδιάς!❤
Καλές γιορτές σε όλους!
Αλέκα Ζωγράφου
Δημοσιογράφος-Συγγραφέας