Σήμερα αποφάσισα να βγω το ασπόνδυλο για καφέ με δύο φίλες. Όχι, αυτές είναι κανονικές, με σώμα ντυμένο και κεφάλι βαμμένο. Διαλέξαμε γνωστό μαγαζί σε πεζόδρομο και τραπέζι κεντρικό με θέα την περατζάδα. Πώς να απολαύσουμε τον καφέ χωρίς κους κους.
Βάλαμε και θέμα στο σημερινό κουτσομπολιό μας. Η μόδα.
Κάποιες ντύνονται για πασαρέλα, άλλες για την αποστολή ‘ψώνια στο σούπερ μάρκετ’. Σημασία έχει να νιώθεις άνετα, έτσι δεν είναι;
Στο επίκεντρο της κριτικής γνωστές κυρίες που διέσχιζαν τον πεζόδρομο, κάποιες χαιρετώντας και χαμογελώντας και κάποιες κοιτώντας μπροστά στο πουθενά.
Εδώ έγινε το έλα να δεις. Μιλούσαμε και οι τρεις ταυτόχρονα. Τη μία αφήναμε την άλλη πιάναμε στο στόμα μας.
«Η μόδα είναι ένας υπέροχος τρόπος να πεις σε όλους ότι έχεις χρήματα αλλά καθόλου γούστο»
«Η μόδα αλλάζει συνεχώς, αλλά το καλό γούστο είναι αιώνιο. Κρίμα που δεν τα καταφέρνουν όλοι να το βρουν»
«Το ντύσιμό της είναι σαν την προσπάθεια να μαγειρέψεις χωρίς συνταγή: πολλά υλικά, κανένα αποτέλεσμα»
«Η μόδα μπορεί να έχει κανόνες, αλλά εκείνη τους πήρε προσωπικά και τους έσπασε όλους με χαρά»
Και λίγα σας γράφω…
Το βλέμμα μας το τράβηξαν και καλοντυμένες γυναίκες, με ζήλια το ομολογώ, γιατί και νεότερες ήταν κάποιες και χρήμα πολύ είχαν διαθέσει κάποιες άλλες αλλά κυρίως γιατί είχαν συνδυάσει ρούχα και αξεσουάρ με τρόπο ιδανικό.
Καθυστερήσαμε λίγο να ανοίξουμε το γλυκό μας στοματάκι, αλλά…
«Είναι πάντα καλοντυμένη, ακόμα κι όταν πάει μέχρι τον φούρνο. Υπερβολή»
«Όταν την βλέπω καλοντυμένη πάντα, αναρωτιέμαι αν έχει κανένα μυστικό δωμάτιο γεμάτο στυλίστες που την βοηθούν κάθε πρωί. Δεν έχει άλλες ασχολίες;»
«Καλοντυμένη γυναίκα που μπορεί να μετατρέψει και το πιο απλό φόρεμα σε κάτι που μοιάζει με haute couture. Ε άμα έχεις χρήμα και χρόνο»
Αυτά κι άλλα πολλά είπαμε, χωρίς να κοιτάζουμε η μια την άλλη… το βλέμμα εκεί, καρφωμένο στις άλλες… σε μια πολιτικό, σε μια δικηγόρο, σε μια επιχειρηματία, σε μια εκπαιδευτικό…και σε μια φίλη από τα παλιά που ανέβηκε level και μας βλέπει από άλλη πίστα.
Θα μου πείτε τι άποψη για την μόδα μπορεί να έχει ένα ασπόνδυλο…
Ε πώς… όταν ονειρεύομαι πως γίνομαι άνθρωπος και μάλιστα γυναίκα, έχω πρότυπα συγκεκριμένα.
Τσουχτερός πια ο καφές….
Η Τσούχτρα