ΠΡΟΒΟΛΗ ΤΑΙΝΙΩΝ ΛΙΒΑΔΕΙΤΩΝ ΣΚΗΝΟΘΕΤΩΝ

Η Νέα Κινηματογραφική Λέσχη Λιβαδειάς με την υποστήριξη του
Δήμου Λεβαδέων συμμετέχει στις εκδηλώσεις ΤΡΟΦΩΝΙΑ 2022 με την
προβολή ταινιών σκηνοθετών με καταγωγή από τη Λιβαδειά.

Κυριακή 4 Σεπτεμβρίου 9.00 μμ.

Πεζόδρομος Ορφέως(Πρώην ΚΤΕΛ)
Είσοδος ελεύθερη

ΠΡΑΣΙΝΗ ΘΑΛΑΣΣΑ
της Λιβαδείτισας σκηνοθέτιδας Αγγελικής Αντωνίου
Την ταινία, η οποία είναι εμπνευσμένη από το μυθιστόρημα της
Ευγενίας Φακίνου ΓΙΑ ΝΑ ΔΕΙ ΤΗ ΘΑΛΑΣΣΑ, θα παρουσιάσει η
σκηνοθέτις.
H AΝΝΑ υποφέρει από αμνησία όμως θυμάται να μαγειρεύει.
Βρίσκει δουλειά και φιλοξενία σε μία λαϊκή παραθαλάσσια
ταβέρνα που ανήκει στον μοναχικό ΡΟΥΛΑ. Στην κουζίνα,
ανάμεσα στις μυρωδιές των μπαχαρικών και παλιές
ξεχασμένες συνταγές, αγωνίζεται να ξαναθυμηθεί το
παρελθόν της. Τα απλά αλλά πεντανόστιμα φαγητά της
ξυπνάνε αναμνήσεις στους θαμώνες και δημιουργούν δεσμό
ανάμεσα σε αυτούς και στην Άννα. Τα πράγματα παίρνουν
απρόσμενη τροπή όταν ο Ρούλα ανακαλύπτει την
πραγματική ταυτότητα της ‘Αννας.

Σημείωμα της σκηνοθέτιδας ΑΓΓΕΛΙΚΗΣ ΑΝΤΩΝΙΟΥ
«Η ΠΡΑΣΙΝΗ ΘΑΛΑΣΣΑ είναι εμπνευσμένη από το μυθιστόρημα της
Ευγενίας Φακίνου «Για να δει τη θάλασσα». Ενθουσιάστηκα με την
ιδέα ότι η πρωταγωνίστρια παρόλο που έχει ξεχάσει τα πάντα,
θυμάται να μαγειρεύει. Σκέφτηκα πώς είναι δυνατόν κάτι τέτοιο….με
γοήτευσε αυτό το παράδοξο, ένας άνθρωπος με έλλειψη μνήμης να
παράγει αναμνήσεις.  Αυτή η αντίθεση της αμνησιακής μαγείρισσας
που θυμάται τις συνταγές και που τα φαγητά της δημιουργούν
μνήμες, ανατρέπουν καταστάσεις και επιδρούν καταλυτικά στις
ανθρώπινες σχέσεις, ήταν μια φωτεινή ιστορία που ήθελα
οπωσδήποτε να διηγηθώ.
 Παρόλα αυτά η ταινία δεν εστιάζει  στη μαγειρική ούτε δίνει εύκολες
απαντήσεις στο θεατή. Είναι κάτι πολύ περισσότερο και πέρα από
αυτό. H ΠΡΑΣΙΝΗ ΘΑΛΑΣΣΑ είναι ταινία χαρακτήρων, δράμα με
κωμικά στοιχεία, με σασπένς, ανατροπές  και με μία γερή δόση
μυστηρίου…Η ταινία έχει μινιμαλιστική, στατική φόρμα και οικονομία
διαλόγων. Είχα μία υπέροχη ομάδα ηθοποιών με τους πρωταγωνιστές
της ταινίας, την  Αγγελική Παπoύλια και τον Γιάννη Τσορτέκη να
σηκώνουν κυριολεκτικά την ταινία στους ώμους τους. Εξαιρετικούς
συνεργάτες όπως τον Διονύση Ευθυμιόπουλο που έχει κάνει
πανέμορφη δουλειά στη φωτογραφία και τον Μιχάλη Σαμιώτη στα
σκηνικά που κυριολεκτικά ανέστησε ένα καμένο χώρο στον
Ασπρόπυργο… το Μίνωα Μάτσα στη μουσική και τον Δημήτρη
Πεπονή στο μοντάζ. Ελπίζω  η ΠΡΑΣΙΝΗ ΘΑΛΑΣΣΑ να αγκαλιάσει το
θεατή όπως τα γεύματα της Άννας τις ψυχές των πελατών της
ταβέρνας.»   
Η ταινία έχει συμμετάσχει σε πολλά Διεθνή Φεστιβάλ και έχει
αποσπάσει πολλά βραβεία

Η Αγγελική Αντωνίου – με καταγωγή από τη Λιβαδειά – γεννήθηκε
στην Αθήνα, σπούδασε Αρχιτεκτονική στο Α.Π.Θ. και σκηνοθεσία στην
Γερμανική Ακαδημία Κινηματογράφου και Τηλεόρασης (DFFB) στο
Βερολίνο. Εργάζεται σαν σκηνοθέτις, σεναριογράφος και παραγωγός.
Ζει ανάμεσα στο Βερολίνο και την Αθήνα.
Το 2006 δίδαξε σκηνοθεσία στην Κινηματογραφική Σχολή του
Αριστοτέλειου Πανεπιστήμιου της Θεσσαλονίκης. Είναι μέλος της
Ευρωπαϊκής Ακαδημίας Κινηματογράφου (ΕFA) και της Ελληνικής
Ακαδημίας Κινηματογράφου (ΕΑΚ). Έχει διατελέσει μέλος του
Κινηματογραφικού Κέντρου του Αμβούργου και μέλος επιτροπής
διεθνών κινηματογραφικών φεστιβάλ.
Έχει σκηνοθετήσει ταινίες μικρού μήκους, μεγάλου μήκους και
ντοκιμαντέρ που έχουν βραβευθεί σε διεθνή φεστιβάλ και διανεμηθεί
σε πολλές χώρες. Η πολυβραβευμένη της ταινία EDUART συμμετείχε
σε περισσότερα από 50 φεστιβάλ, ήταν υποψήφια για τα ευρωπαϊκά
βραβεία 2007 και η υποψηφιότητα της Ελλάδας για Όσκαρ καλύτερης
ξενόγλωσσης ταινίας το 2008.
Είναι ιδιοκτήτρια της Εταιρείας Παραγωγής, ANGELIKI ANTONIOU
FILMPRODUKTION με έδρα το Βερολίνο.

Η Αγγελική Αντωνίου επιστρέφει ακόμη και σήμερα στα παιδικά της
χρόνια, στη Λιβαδειά.
«Η δική μου βιωματική μνήμη έχει να κάνει με τα παιδικά μου χρόνια
που με έστελναν οι γονείς μου στη Λιβαδειά στον παππού και τη
γιαγιά. Κι εκεί πήγαινα και έτρωγα σουβλάκια και αρνιά στους
δρόμους. Δεν θα ξεχάσω ποτέ είκοσι οικογένειες να στήνουν από το
πουθενά μια τεράστια γιορτή, να σουβλίζουν, σούβλιζα κι εγώ με τα
μικρά μου τα χεράκια, τα ζουμιά και οι πέτσες να πέφτουν στη μέση
του δρόμου, περνούσε κόσμος και χόρευε… Για μένα αυτό ήταν μια
αποκάλυψη. Όλο αυτό, αλλά και η ίδια η Λιβαδειά είναι οι λόγοι για
τους οποίους κάνω σινεμά. Ο παππούς μου με έπαιρνε με το άλογο
από το σταθμό και με πήγαινε σε ένα υπαίθριο σινεμά στο Αρμονία.
Εκεί είδα τα πάντα, ελληνικές ταινίες και ξένες. Ξαφνικά από τους
μπετοναρισμένους Αμπελόκηπους πήγαινα σε ένα μέρος που μύριζαν
πασχαλιές, φλέρταρα η «Αθηναία» με τα αγόρια του χωριού, έτρωγα
ωραία, άκουγα τις ιστορίες της γιαγιάς που ήταν κομμουνίστρια και
θρήσκα για τον Άγιο Γεώργιο και το Καταραμένο Φίδι.»

ΦΙΛΜΟΓΡΑΦΙΑ
1987 ΠΕΡΣΕΦΟΝΗ
μικρού μήκους, 20′
1989 ΑΙΧΜΑΛΩΤΟΙ ΤΗΣ ΘΑΛΑΣΣΑΣ
ντοκιμαντέρ μεγάλου μήκους, 80′ (Γερμανία)
1990 DAS GLÜCK SEI UNBEWEGLICHKEIT, σενάριο
μεγάλου μήκους, 60′, σε σκηνοθεσία Kirsten Johannsen
1992 ΔΟΝΟΥΣΑ
1996 TÄNZE DER NACHT (ΧΟΡΟΙ ΤΗΣ ΝΥΧΤΑΣ)
ντοκιμαντέρ, 60′
1997 ΧΑΜΕΝΕΣ ΝΥΧΤΕΣ
μεγάλου μήκους, 86′
1999 HEIMLICHER TANZ (ΜΥΣΤΙΚΟΣ ΧΟΡΟΣ)
τηλεταινία, 88′
2000 ALLEIN UNTER MÄNNERN (ΜΟΝΗ ΜΕΤΑΞΥ ΑΝΔΡΩΝ)
τηλεταινία, 85′
2001 MESSERSCHARF (ΚΟΦΤΕΡΟ ΣΑΝ ΜΑΧΑΙΡΙ)

τηλεταινία, 88′
2006 EDUART
2011 υπό προετοιμασία: ΤΗΛΟΣ – ΤΟ ΜΙΚΡΟ ΘΑΥΜΑ
ντοκιμαντέρ, ματαιώθηκε ως ακόλουθο του θανάτου του Τάσου
Αλιφέρη, δημάρχου της Τήλου
2013 DIE MAKLERIN UND DAS LINKE VORDERHAUS
σενάριο για ταινία μεγάλου μήκους
2020ΟΙ ΑΓΝΩΣΤΟΙ ΑΘΗΝΑΙΟΙ
ντοκιμαντέρ μεγάλου μήκους, 76′
2020 ΠΡΑΣΙΝΗ ΘΑΛΑΣΣΑ
μεγάλου μήκους, 95’

Χορηγός ΜΥΤΙΛΗΝΑΙΟΣ-
ΑΛΟΥΜΙΝΙΟΝ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ/
ΤΟΜΕΑΣ ΜΕΤΑΛΛΟΥΡΓΙΑΣ

Δημοφιλή Άρθρα

Σχετικά άρθρα